Μεγάλη ἀσθένεια, μεγάλη ἐπίσκεψη Θεοῦ
«Παιδιά μου, προσεύχεσθε; και πώς προσεύχεσθε; με την προσευχή του Ιησού να προσεύχεσθε, με το Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με. Έτσι να προσεύχεσθε έτσι είναι καλά». Νὰ λέτε τό, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με… Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσόν με… Τό, Θεοτόκε παρθένε… Νὰ λέτε καὶ τὸ Ἄξιόν ἐστιν… τῆς Θεοτόκου, πολλὰ Πάτερ ἡμῶν… Ἀλλά, πάνω ἀπ’ ὅλα, νὰ ἔχετε μετάνοια προηγουμένως καὶ μετὰ νὰ προσεύχεσθε.
Ἡ προσευχὴ τῆς μετάνοιας τοῦ ὁσίου
Μιὰ φορά, προτοῦ εἰσέλθει ὁ Γέροντας Εὐμένιος στὸ δωμάτιο τοῦ ἁγίου, τὸν ἄκουσε νὰ προσεύχεται μεγαλοφώνως καὶ νὰ λέει: «Χριστέ μου, συγχώρα με τὸν ψεύτη, τὸν ἐλεεινό. Χριστέ μου, συγχώρα με τὸν πόρνο. Χριστέ μου, συγχώρα με τὸν κλέφτη. Χριστέ μου, συγχώρα με τὸν κατακριτὴ καὶ τὸν κατάλαλο· τὸν θυμώδη μὲ τὸν κακὸ χαρακτήρα, ποὺ πικραίνω τοὺς συνανθρώπους μου…». Καὶ συνέχισε νὰ αὐτομέμφεται καὶ νὰ ἀπαριθμεῖ ὅλες τὶς ἁμαρτίες τοῦ κόσμου, λὲς καὶ ἦταν ὁ χειρότερος τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τῆς γῆς.
Τὴν ἑπόμενη ἡμέρα, ἐκεῖ ποὺ ἔτρωγαν μαζί, ὁ Γέροντας Εὐμένιος δὲν ἄντεξε καὶ τοῦ λέει· «Γέροντα, ἔτυχε χτὲς καὶ ἄκουσα πῶς προσεύχεσαι. Μά, τί προσευχὴ εἶναι αὐτὴ ποὺ κάνεις»; Τοῦ λέει ὁ ἅγιος· «Εἶναι ἡ προσευχὴ τῆς μετάνοιας». «Καλά, Γέροντα», τοῦ λέει, «δὲν εἶσαι λίγο ὑπερβολικός; Ἐσὺ εἶσαι ἀπὸ δεκαέξι χρόνων λεπρός. Πότε πρόλαβες καὶ πόρνεψες; Πότε πρόλαβες καὶ ἔκλεψες; Πότε πρόλαβες καὶ φόνευσες; Γιατὶ τὰ ἀναφέρεις αὐτὰ τὰ ἁμαρτήματα στὸν ἑαυτό σου»; «Παιδί μου», τοῦ ἀπαντᾶ, «μπορεῖ νὰ μὴν τὰ ἔκαμα, ἀλλὰ τὰ σκέφτηκα. Καὶ στὸ Εὐαγγέλιό μας λέει, εἴτε σκέψεις, εἴτε λόγοι, εἴτε πράξεις, εἶναι περίπου τὸ ἴδιο. Καὶ ἐμεῖς, ποὺ γνωρίσαμε καὶ ἕναν ἅγιο σὰν τὸν ἅγιο Ἄνθιμο, θὰ εἶναι πιὸ αὐστηρὸς ὁ Χριστὸς μαζί μας. Γι’ αὐτό, εἶναι καλὸ στὶς προσευχές μας νὰ κατηγοροῦμε τὸν ἑαυτό μας»!
Πηγή: www.agiosandreasmetoxi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας εδώ