«Από ρυπαρών χειλέων, από βδελυράς καρδίας…»· διαβάζουμε, ούτε καταλαμβάνουμε τι λέμε.
Εσύ ο ίδιος να βρεις προσευχή, εσύ ο ίδιος· οπότε
καταλαμβάνεις τι λες εις τον Θεό.
Αυτό έχει μεγάλη δύναμη, να πούμε, μεγάλη δύναμη!
Ε, ας υποθέσουμε ότι αύριο θα μεταλάβουμε.
Θα μεταλάβουμε.
Θά ‘ρθει ουσιωδώς ο Παράκλητος ν’ αγιάσει τα Δώρα·
πώς θα τον υποδεχθείς;
«Στο έλεός Σου, στην ευσπλαχνία Σου, συγχώρεσέ με».
Έχει δύναμη διότι το λες και το καταλαμβάνεις, από
μέσα απ’ την ψυχή σου βγαίνει αυτή η ευχή, να πούμε.
Διότι πολλές φορές διαβάζουμε, αλλού τρέχει ο νους,
αλλά αυτό που βγαίνει από μέσα σου, το καταλαμβάνεις τι λες.
Η ευχή (προσευχή) είναι ο καθρέφτης του Μοναχού.
Ο άγιος Χρυσόστομος λέει:
Μπορεί ο άνθρωπος, ο οποίος από ανάγκη δεν πηγαίνει
στην εκκλησία, να κάνει τον εαυτό του Θυσιαστήριο, λέει, προσευχόμενος.
Οι άνθρωποι στον κόσμο είναι και επιστήμονες, ούτε
το Σάββατο δεν μπορούν να πάνε στην εκκλησία, την Κυριακή, έχουν την υπηρεσία
αυτή την ώρα.
Μπορείς αυτή την ώρα να κάνεις τον εαυτό σου
Θυσιαστήριο λέγοντας την προσευχή.
http://www.orthodoxia.online/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας εδώ