Γι' αυτό πράγματι μας παραχώρησε και τη ζωή αυτή ο
Θεός, δίνοντάς μας τόπο μετάνοιας.
Γιατί αν δεν ήταν έτσι, ευθύς με μία αμαρτία του ο
άνθρωπος θα έχανε και τη ζωή του αυτή• τί όφελος θα είχε πιά από αυτήν;
Γι' αυτό και η απελπισία δεν έχει καμία θέση ανάμεσα
στους ανθρώπους, αν και ο πονηρός με διάφορους τρόπους την υποβάλλει, όχι μόνον
σ' εκείνους που ζουν με αδιαφορία, αλλά κάποτε και στους αγωνιστές.
Επειδή δηλαδή ο καιρός της ζωής είναι καιρός για
μετάνοια, αυτό το να εξακολουθεί να ζει ο αμαρτωλός, είναι εγγύηση για όποιον
επιθυμεί την επιστροφή του, ότι ο Θεός τον δέχεται. Κι αυτό, γιατί με την εδώ
ζωή συνυπάρχει πάντοτε το αυτεξούσιο. Και είναι υπόθεση του αυτεξουσίου να
προτιμήσει ή ν' αποφύγει το δρόμο της ζωής και του θανάτου, που προείπαμε·
γιατί έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει όποιο θέλει. Πού λοιπόν να βρεί θέση η
απελπισία, αφού πάντοτε και όλοι μπορούν όταν θέλουν να αποκτήσουν την αιώνια
ζωή;
Αλλά βλέπεις το μέγεθος της φιλανθρωπίας του Θεού;
Όταν απειθήσομε, δε μας επιβάλλει από την αρχή τη δίκαιη τιμωρία Του, αλλά
μακροθυμεί και μας δίνει καιρό επιστροφής.
Πηγή: www.agiosandreasmetoxi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας εδώ