Ήταν μοναχός πνευματέμφορος, με μεγάλη καθαρότητα ζωής από νεαρή ηλικία, ξένος προς τους μολυσμούς της ψυχής και του σώματος. Επίσης, ήταν χαρακτήρας ευθύς, ειλικρινής, συμπαθητικός, ελεύθερος. Χωρίς φανατισμούς, χωρίς καυχήσεις ότι νήστευε, χωρίς αλαζονείες ότι έκανε αγρυπνίες και εγκράτεια. Γεμάτος απλότητα, ταπεινοφροσύνη, επιείκεια και συγκατάβαση. Έκρινε τον εαυτό του με αυστηρότητα και τους άλλους με αγαθότητα. Γι' αυτό και ο Θεός του έδωσε το χάρισμα να ιατρεύει ασθένειες, χωρίς βέβαια να υπερηφανεύεται γι' αυτό. Και έλεγε: "Γιατί να υπερηφανευθώ; ο Θεός μου το χάρισε, όχι για τη δική μου αρετή αλλά για την προς σας αγάπη Του. Έπειτα ο Κύριος μας το είπε, ότι δεν σημαίνει τίποτα το να κάνουμε θαύματα. Άλλα το πάν είναι, με την πίστη μας και τη μετάνοια μας και την τήρηση των εντολών του Ευαγγελίου, να γράψουμε τα ονόματα μας στο βιβλίο της ζωής".
Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Φερωνύμως τιμήσας Θεόν Τιμόθεε, δια ζωής ενάρετου από παιδός ως σοφός, έτιμήθης παρ' αυτού άξίως Όσιε των γαρ ένθέων δωρεών, σκεύος ώφθης ιερόν, παρέχων ένί έκάστω, πολυτελείς χορηγίας, προς σωτηρίαν των ψυχών ημών.
Πηγή: http://www.pigizois.net/
