Δείτε το βίντεο:
Ο Άγιος Απόστολος Ανδρέας ήταν ένας από τους δώδεκα μαθητές του Κυρίου.
Ο Άγιος Ανδρέας ήταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, μια μικρή πόλη στις όχθες της λίμνης Γεννησαρέτ.
Ήταν γιός του Ιωνά και αδελφός του Σίμωνα, που από τον Ιησού Χριστό μετονομάσθηκε Πέτρος.
Εργαζόταν στην οικογενειακή επιχείρηση του πατέρα του Ιωνά, που εκμεταλευόταν την πλούσια σε ψάρια λίμνη.
Κάποια στιγμή ο Άγιος Ανδρέας, έφυγε από το σπίτι και έγινε μαθητής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.
Άκουσε το βαπτιστή Ιωάννη, που είπε κι έδειχνε τον Ιησού Χριστό• «Ίδε ο αμνός του Θεού».
Ο Ανδρέας κι ένας άλλος μαθητής πήραν από κοντά τον Ιησού Χριστό.
Φαίνεται πως ο άλλος μαθητής του βαπτιστή μαζί με τον Ανδρέα ήταν ο ύστερα απόστολος και ευαγγελιστής Ιωάννης, που το συνηθίζει σε τέτοιες περιπτώσεις να μη λέγει το όνομά του.
Ο Ιησούς όταν είδε να τον ακολουθούν στράφηκε και τους ρώτησε• «Τί ζητείτε;».
Και τότε ο Ανδρέας του είπε• «Διδάσκαλε, πού μένεις;».
«Έρχεσθε και ίδετε», ελάτε να δείτε.
Ήλθαν λοιπόν και είδαν που μένει, όπως μας πληροφορεί ο ευαγγελιστής Ιωάννης στο Ευαγγέλιό του και έμειναν κοντά του εκείνη την ημέρα, ως τις τέσσερις το απόγευμα.
«Ήλθον ουν και είδον που μένει, και παρ’ αύτω έμειναν την ημέραν εκείνην ώρα ην ως δεκάτη»
Η πρώτη συνάντηση του Ανδρέα με τον Ιησού Χριστό δεν είναι και η οριστική κλήση του στο έργο του Αποστόλου.
Τότε ο Ανδρέας βρίσκει τον αδελφό του το Σίμωνα και του λέγει• «Βρήκαμε το Χριστό!». Η εβραϊκή λέξη Μεσσίας στα ελληνικά θα πει Χριστός, ο απεσταλμένος δηλαδή του Θεού, τον οποίο περίμενε ο λαός.
Ο Ανδρέας γεμάτος χαρά και ιερό ενθουσιασμό έφερε την αγγελία στον αδελφό του.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ο Ανδρέας πήρε τον αδελφό του και τον παρουσίασε στον Ιησού Χριστό• «ήγαγεν αυτόν προς τον Ιησούν».
Τότε ο Ιησούς Χριστός κοίταξε το Σίμωνα στα μάτια και του είπε• «Συ ει Σίμων ο υιός Ιωνά, συ κληθήση Κηφάς»• εσύ είσαι ο Σίμωνας ο γιός του Ιωνά, εσύ θα ονομασθείς Κηφάς δηλαδή Πέτρος.
Όταν παραδόθηκε ο Ιωάννης ο βαπτιστής, τότε ο Ιησούς Χριστός κάλεσε οριστικά τους μαθητές, που θα γίνονταν Απόστολοι.
Και τότε πρώτον πάλι κάλεσε τον Ανδρέα με τον αδελφό του τον Πέτρο, που τους βρήκε «βάλλοντας αμφίβληστρον εις την θάλασσαν».
Ο Απ. Ανδρέας κλήθηκε πρώτος από τον Κύριο γι’ αυτό και ονομάζεται «Πρωτόκλητος».
«δεύτε οπίσω μου, και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων. Οι δε αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ».
“Ακολουθήστε με”, τους λέει, “και θα σας κάνω ψαράδες ανθρώπων”. Κι αυτοί αμέσως άφησαν τα δίχτυα και τον ακολούθησαν.
Το όνομα του Ανδρέα μνημονεύεται στις εξείς περιπτώσεις στην Καινή Διαθήκη:
Μια φορά, όταν μαζί με τον Φίλιππο έφεραν στον Ιησού Χριστό κάποιους Έλληνες, που ζήτησαν να τον δουν.
Τότε ο Χριστός είπε: «Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο Υιός του Ανθρώπου» (Κατά Ιωάννην -12,23) δηλαδή «έφτασε ή ώρα να δοξαστεί ο Υιός του Ανθρώπου (=ο Χριστός)».
Άλλη φορά, όταν ο Ιησούς Χριστός μιλούσε για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ• τότε, μαζί με τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, ο Ανδρέας ρώτησε• «Ειπέ ταύτα πότε έσται;» πες μας πότε θα γίνουν αυτά;
Επίσης άλλη φορά παρευρίσκεται στη θεραπεία της πεθεράς του Πέτρου.
Ακόμα στην τέλεση του θαύματος του χορτασμού των πεντακισχιλίων,ενημέρωσε τον Ιησού Χριστό, εκεί στην έρημο, ότι είναι εδώ ένα παιδί που έχει πέντε κρίθινα ψωμιά και δύο ψάρια, αλλά τι είναι αυτά για τόσους ανθρώπους; (Ιω. 6, 9).
Στους καταλόγους των δώδεκα μαθητών πάντοτε αναφέρεται μαζί με τον αδελφό του Πέτρο.
Για τελευταία φορά αναφέρεται στις Πράξεις των Αποστόλων μετά την ανάληψη του Κυρίου, να βρίσκεται μαζί με τους άλλους μαθητές στο υπερώο της Ιερουσαλήμ.
Μετά την ημέρα της Πεντηκοστής και αφού έλαβε, όπως και οι υπόλοιποι μαθητές, την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, ξεκίνησε να ταξιδεύει, να διδάσκει τον Λόγο του Κυρίου, να βαπτίζει Χριστιανούς, να χειροτονεί ιερείς και να ιδρύει εκκλησίες.
Ο Ανδρέας έλαβε κλήρο να κηρύξει στην Βηθανία, την Θράκη, τα παράλια της Κων/λεως από το Βυζάντιο, την Καβάλα η οποία λέγεται και Νεάπολης. Στον κλήρο του έτυχε όλη γενικώς η Ελλάδα, δηλαδή η Μακεδονία, η Θεσσαλία και όλα τα μέρη από την Θεσσαλονίκη μέχρι τα Φάρσαλα, και μέχρι την Αχαΐα, όπου βρίσκεται και η παλαιά Πάτρα.
Στις αποστολικές του περιοδείες συνοδευόταν πολλές φορές από τον απόστολο Ματθία, ενώ περιόδευε και με τον αδελφό του Πέτρο.
Στην αρχή των περιοδειών του, ο Άγιος Ανδρέας, βρέθηκε στην πόλη Αμισό. Οι κάτοικοι της πόλης, ήταν ειδωλολάτρες. Εκεί δίδαξε τον Λόγο του Κυρίου και πολλοί από τους παρευρισκομένους πίστεψαν στον Ιησού και βαπτίστηκαν Χριστιανοί.
Στην πόλη αυτή, ο Άγιος Ανδρέας, ξεκίνησε να κάνει θαύματα, θεραπεύοντας αρρώστους από διάφορες ασθένειες.
Συνεχίζοντας, ο Άγιος Ανδρέας, το ιεραποστολικό του έργο, έφτασε στην πόλη Σινώπη.
Φτάνοντας εκεί, πληροφορήθηκε ότι στην ίδια πόλη βρισκόταν ο Απόστολος Ματθίας, ο οποίος όμως είχε φυλακιστεί από τους ειδωλολάτρες.
Ο Άγιος, μετέβη στην φυλακή και μετά από προσευχή, με θαυμαστό τρόπο, έσπασαν τα δεσμά του Αποστόλου Ματθία και άνοιξε η πόρτα του κελιού στο οποίο κρατείτο.
Όμως το θαύμα αυτό αντί να πείσει τους ειδωλολάτρες να αλλάξουν πίστη, έφερε το μίσος στην καρδιά τους. Μαινόμενοι οι κάτοικοι της Σινώπης, βασάνισαν τον Άγιο έως ότου νόμισαν ότι είχε ξεψυχήσει.
Τότε μόνο σταμάτησαν τα βασανιστήρια και πέταξαν το σώμα του σε ένα σωρό κοπριάς, έξω από την πόλη.
Τον υπέβαλαν σ’ αυτό το φρικτό μαρτύριο όπου «αι σάρκες αυτού εκολλώντο εν τη γη και το αίμα αυτού έρρεεν ώσπερ ύδωρ εις την γην». Όμως ο άγιος Ανδρέας δεν πέθανε. Γι’ αυτό τον έριξαν στη φυλακή.
Το άλλο πρωί τον υπέβαλαν στο ίδιο μαρτύριο.Κατά την διάρκεια, μάλιστα, των βασανιστηρίων, έκοψαν ένα δάχτυλο από το χέρι του Αγίου Ανδρέα.
Την νύχτα όμως εκείνη “παρεγένετο ο Κύριος εν τη φυλακή” και απλώνοντας το χέρι του είπε στον Ανδρέα:
“Δος μοι την χείρα σου και ανάστα υγιής”.
Και, ω του θαύματος, ο Ανδρέας έγινε τελείως υγιής, ενώ συγχρόνως ξέσπασε κατακλυσμός αλμυρών υδάτων που έπνιξε πολλούς και απείλησε ολόκληρη την πόλη.
H Θεία Χάρη του Χριστού, θεράπευσε τον Άγιο από τις πληγές του και στο σημείο του κομμένου δάχτυλου, βγήκε νέο.
Την επόμενη ημέρα, βλέποντας οι ειδωλολάτρες κάτοικοι της Σινώπης, την θαυματουργή ίαση του Αγίου Ανδρέα και τον κατακλυσμό που ξέσπασε, ζήτησαν συγχώρεση και βαπτίστηκαν Χριστιανοί.
Ο Άγιος προσευχήθηκε και ο Κύριος κατέπαυσε τον κατακλυσμό.
Ο Άγιος έκανε πολλά θαύματα στην πόλη αυτή, μεταξύ των οποίων και η ανάσταση ενός παιδιού.
Σε μια περιοδεία του, ο Απόστολος Ανδρέας, πήγε και στην Κύπρο.
Το καράβι, που τον μετέφερε στην Αντιόχεια από την Ιόππη, λίγο πριν προσπεράσουν το γνωστό ακρωτήρι του Αποστόλου Ανδρέα και τα νησιά, που είναι γνωστά με το όνομα Κλείδες, αναγκάστηκε να σταματήσει εκεί σ’ ένα μικρό λιμανάκι, γιατί κόπασε ο άνεμος.
Τις μέρες αυτές της νηνεμίας τους έλειψε και το νερό. Ένα πρωί, που ο πλοίαρχος βγήκε στο νησί κι έψαχνε να βρει νερό, πήρε μαζί του και τον Απόστολο. Δυστυχώς πουθενά νερό.
Κάποια στιγμή, που έφτασαν στη μέση των δύο εκκλησιών, που υπάρχουν σήμερα, της παλαιάς και της καινούργιας, που ‘ναι κτισμένη λίγο ψηλότερα, ο Άγιος γονάτισε μπροστά σ’ ένα κατάξερο βράχο και προσευχήθηκε να στείλει ο Θεός νερό.
Ποθούσε το θαύμα, για να πιστέψουν όσοι ήταν εκεί στον Χριστό.
Ύστερα σηκώθηκε, σφράγισε με το σημείο του Σταυρού τον βράχο και το θαύμα έγινε.
Από τη ρίζα του βράχου βγήκε αμέσως μπόλικο νερό, που τρέχει μέχρι σήμερα μέσα σ’ ένα λάκκο της παλαιάς εκκλησίας κι απ’ εκεί προχωρεί και βγαίνει από μια βρύση κοντά στη θάλασσα.
Είναι το γνωστό αγίασμα.
Ο Απόστολος, έδωσε στο παιδί ένα δοχείο γεμάτο από το δροσερό νερό.
Όμως το παιδί προτίμησε, να πλύνει πρώτα το πρόσωπό του.
Και ω του θαύματος!
Μόλις το δροσερό νερό άγγιξε τους βολβούς των ματιών του, άρχισε να βλέπει! Κι ο Απόστολος, που τον κοίταζαν όλοι με θαυμασμό, άρχισε να τους μιλά και να τους διδάσκει για τον Χριστό.
Το βρισκόμενο στη κατεχόμενη Κύπρο (Καρπασία) μοναστήρι του συνδέεται με την ιστορία και την παράδοσή της.
Ο Άγιος Ανδρέας συνέχισε τις περιοδείες και την διδασκαλία του Θείου Λόγου, ώσπου κάποια στιγμή έφτασε στην πόλη της Αχαΐας την Παλαιά Πάτρα.
Ο Ανδρέας επηρέασε πολύ τον αχαϊκό πληθυσμό και η μετάδοση του χριστιανικού του μηνύματος έτυχε ευρείας υποδοχής.
Εκεί, στην Πάτρα, θαυματούργησε επανειλημμένως, προσελκύοντας στην σωτήρια πίστη αμέτρητους ανθρώπους, δια του κηρύγματος και των θαυμάτων.
Οι νέοι Χριστιανοί έρχονταν και του έθεταν στα πόδια πολλά χρυσαφικά και δώρα, αλλά αυτός τους παρότρυνε να τα δώσουν στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη, εκτός από ένα μικρό μέρος των χρημάτων, το οποίον πρότεινε να το διαθέσουν ώστε να κτίσουν ναό, και να δοξάζουν εκεί τον Θεό.
Εκεί ο ένδοξος Απόστολος κήρυττε και εκεί χειροτόνησε τους κληρικούς της νεοσύστατης τοπικής Εκκλησίας.
Ηγεμόνας της πόλεως τότε ήταν ο ονομαζόμενος Αιγεάτης, του οποίου ένας δούλος ήταν παράλυτος, και γι’ αυτό περιφρονημένος.
Όταν τον είδε ο Απόστολος, τον σπλαχνίσθηκε, και του λέγει. Εν ονόματι του Ιησού Χριστού που εγώ κηρύττω, γίνε υγιείς, και πορεύσου εν ειρήνη.
Αμέσως ο πρώην παράλυτος πήγε στο παλάτι και διηγήθηκε το περιστατικό στην σύζυγο του Αιγεάτη, ονομαζόμενη Μαξιμίλλα.
Μετά από καιρό, η Μαξιμίλλα αρρώστισε, και δαπανήθηκαν πολλά χρήματα για να γίνει καλά, αλλά κανείς γιατρός δεν μπόρεσε να την ιατρεύσει, με αποτέλεσμα ο Αιγεάτης να είναι πολύ απελπισμένος.
Τότε θυμήθηκαν τον Απόστολο κάποιοι, το είπαν στον Αιγεάτη και αμέσως αυτός κάλεσε τον Απόστολο να μεταβεί προς συνάντησή του.
Ο ένδοξος Ανδρέας, έθεσε τα χέρια του μετά από προσευχή στην ασθενή και αμέσως η Μαξιμίλλα θεραπεύθηκε.
Από την χαρά του ο Αιγεάτης προσέφερε πολλούς θησαυρούς στα πόδια του Αγίου και γονατιστός παρακαλούσε να τα δεχθεί.
Ο Απόστολος αρνήθηκε, Λέγοντας πως Ο Διδάσκαλος μας, μας είπε” «Δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δώτε».
Μετά από αυτό το περιστατικό, ο Άγιος συνέχισε τα θαύματα και την διδασκαλία του Θείου Λόγου στην Παλαιά Πάτρα.
Κάποια στιγμή ο Αιγεάτης έφυγε για την Ρώμη και στην θέση του άφησε τον αδερφό του Στρατοκλή.
Κατά την διάρκεια της απουσίας του Αιγεάτη, ο Άγιος θεράπευσε ένα δούλο του Στρατοκλή, ενώ τόσο η Μαξιμίλλα όσο και ο Στρατοκλής έγιναν Χριστιανοί.
Όταν ο Αιγεάτης επέστρεψε στην πόλη, θέλησε η γυναίκα του να ξαναγίνει ειδωλολάτρισσα, πράγμα που η Μαξιμίλλα αρνιόταν πεισματικά. Τότε ο Αιγεάτης, έδωσε εντολή να συλλάβουν τον Άγιο Ανδρέα και να τον κλείσουν στη φυλακή.
Εκεί επισκέφτηκαν τον Άγιο η Μαξιμίλλα και ο Στρατοκλής, δέχθηκαν την ευλογία του. Μέσα από το κελί χειροτονεί τον Στρατοκλή επίσκοπο Πατρών.
Το μένος του Αιγεάτη τον έκανε να τον υποβάλει σε φρικτά βασανιστήρια, μέχρι που έδωσε εντολή σταύρωσης του Αγίου.
Μάλιστα, ο ίδιος ο Άγιος Ανδρέας ζήτησε να τον σταυρώσουν ανάποδα σε Σταυρό χιαστό, γιατί θεωρούσε τον εαυτό του ανάξιο να υπομείνει μαρτύριο παρόμοιο με αυτό του Χριστού.
Στις τρεις μέρες του μαρτυρίου του, κήρυττε συνεχώς τον λόγο του Ιησού στους εκχριστιανισμένους ακολούθους του.
«Ἀποτάξασθε πάσας τάς κοσμικάς ἐπιθυμίας,
ἀποτινάξασθε τήν ραθυμίαν καί τόν ζόφον
ἀπό τῶν καρδιῶν ὑμῶν
καί γίνεσθε καθαροί καί τέλειοι,
ἄμεμπτοι καί ἀνεπίληπτοι τῷ καθαρῷ Θεῷ ἡμῶν».
Κατά την διάρκεια της σταύρωσής του, ο λαός, που τον αγαπούσε πολύ, διαμαρτυρήθηκε και ο Αιγεάτης, φοβούμενος την οργή των κατοίκων της πόλης, έτρεξε να κατεβάσει τον Άγιο από το σταυρό.
Ο Άγιος Ανδρέας, δεν του επέτρεψε να το κάνει αυτό και του είπε: «Καλύτερα είναι να σώσεις τον εαυτό σου από τα δεσμά της απιστίας, παρά εμένα από τον σταυρό».
Στις τελευταίες του στιγμές συμβουλεύει τούς χριστιανούς να είναι στερεωμένοι στην πίστη, συγχωρεί τούς σταυρωτές, ευλογεί όλους και παραδίδει την αγία ψυχή του στα χέρια του Θεού.
Ανδρέας υπέστη αντίστροφη σταύρωση
και φάνηκε στ’ αλήθεια
πραγματικός αντίποδας του Κυρίου
Οι πατρινοί τον ενταφίασαν στον τόπο του μαρτυρίου, όπου αργότερα οικοδομήθηκε Ναός πάνω στον τάφο του Αγίου.
Ο Απόστολος Ανδρέας είναι ο μοναδικός από τούς δώδεκα μαθητές πού όχι μόνον κήρυξε αλλά και μαρτύρησε στην Ελλάδα.
Η Τιμία Κάρα και ο Σταυρός του Αποστόλου βρίσκονται στην Πάτρα, όπου φυλάσσονται ως σήμερα στον ομώνυμο Ναό του Αγίου Ανδρέα και που αποτελούν πανελλήνιο προσκύνημα.
Το θαυματόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αποστόλου, μεταφέρθηκε στην Βασιλεύουσα των Πόλεων και τέθηκε στον ναό των Αγίων Αποστόλων, μαζί με τα εκεί φυλασσόμενα Άγια Αποστολικά σκηνώματα.
Ο Απ. Ανδρέας θεωρείται ο ιδρυτής της Εκκλησίας του Βυζαντίου, της μετέπειτα Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας.
Ο Απόστολος Ανδρέας είναι πολιούχος της Πάτρας.
Η μνήμη του τιμάται την 30ην Νοεμβρίου.
Ο Απόστολος Ανδρέας είναι προστάτης Άγιος της Ουκρανίας, της Ρωσίας, της Ρουμανίας, του Μπαρμπέιντος και της Σκωτίας, καθώς και πολιούχος Άγιος, του Αμάλφι της Ιταλίας, της Λούκα της Μάλτας και της Εσγκέιρα της Πορτογαλίας.
Οι Σκωτσέζοι έβαλαν το σύμβολό του στη σημαία τους.
Μπλε φόντο μαζί με το «Χ».
Όταν πολλούς αιώνες αργότερα, τα βασίλεια της Σκωτίας και της Αγγλίας ενώθηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώθηκαν και οι σημαίες τους.
Πάνω στο σκωτσέζικο μπλε φόντο τοποθετήθηκαν μαζί το «Χ» του αποστόλου Ανδρέα και ο κόκκινος σταυρός του Αγίου Γεωργίου της Αγγλίας.
Έτσι προέκυψε το γνωστό σήμερα Union Jack, η σημαία της Μεγάλης Βρετανίας.
Η σημαία του πολεμικού ναυτικού της Ρωσίας φέρει τον σταυρό του Αγίου Ανδρέα, όπως και η σημαία της Συνομοσπονδίας (Νοτίων) στον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο.
Μένει πάντα στ’ αυτιά μας ο λόγος του αποστόλου Ανδρέα, από τους πιό αξιομνημόνευτους του Ευαγγελίου• «Ευρήκαμεν τον Μεσσίαν». Αμήν.
Απολυτίκιο
Ως των Αποστόλων Πρωτόκλητος
και του κορυφαίου αυτάδελφος
τον Δεσπότην των όλων, Ανδρέα,
ικέτευε, ειρήνην, τη οικουμένη δωρήσασθαι
και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.
